Έχουμε το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον με αγωνία τις εξελίξεις
του σήμερα. Αγωνιζόμαστε να ανταποκριθούμε και να συμβάλλουμε στο καθολικό
πλέον αίτημα των συναδέλφων πρακτόρων ΟΠΑΠ που μας ψήφισαν σε τοπικό επίπεδο
άλλα και στου αντιπροσώπου για την επαναθεμελίωση της σωστής λειτουργίας του κλάδου μας, των πρακτόρων ΟΠΑΠ.
Στόχος όλων
μας είναι να δημιουργήσουμε δυνατά σωματεία που θα εκπροσωπούν πραγματικά τα μέλη
τους-συνάδερφους, και το καταφέραμε (η συμμετοχή ήταν τεράστια). Σωματεία που
θα εμπνέουν, θα καθοδηγούν, μακριά από τις πρακτικές της ήττας και της
παθητικότητας και σε ευθεία σύγκρουση με τις λογικές του συμβιβασμού που
αποθαρρύνουν και καθηλώνουν τις διεκδικήσεις των πρακτόρων ΟΠΑΠ.
Αντί όμως να τα κάνουμε όλα σωστά βάζει ο διάολος το ποδάρι του
και τα ανατρέπει όλα στο παραπέντε με άμεσους χαμένους (?) τις 5.000οικογένειες που παλεύουν 12ώρακαι 14ώρακάθε μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα.
Αν δεν
ενώνουμε τις δυνάμεις μας σε ένα νέο εγχείρημα κοινής αποδοχής ποτέ δεν θα πάμε
μπροστά.
Δυστυχώς τα νέα δεν είναι ευχάριστα για τον κλάδο του επαγγέλματος
μου ... το μέλλον αρχίζει να μαζεύει μαύρα σύννεφα. Στην χειρότερη εποχή της χώρας
μου, και το άγνωστο μέλλον του κλάδου μου μετά την πλήρη ιδιωτικοποίηση της εταιρείας
ο συνδικαλισμός μας συνεχίζει να βαδίζει με την βοήθεια από δεκανίκια, με όση
δύναμη του έμεινε. Ο χάρτης του τζόγου άλλαξε και εμείς απλά …. παρακολουθούμε τις
εξελίξεις περιμένοντας τον Μεσσία να έρθει, να πιέσει, και να γίνει το
αυτονόητο.
Κύριοι και Κυρίες που πηγαίνετε τον κλάδο μπροστά στην νέα εποχή
, με αφετηρία το 1958 πρέπει να ξυπνήσετε από τον κόσμο σας και την δόξα που
ζητάτε. Πρέπει να σταματήσει αυτή η συνδικαλοφαγία που έχει προκύψει τους τελευταίους
μήνες στον κλάδο μας, η λασπολογία, η καταστροφολογία και η παραπληροφόρηση από
όλους.
Σταματήστε να βάζετε ταμπέλες σε όλους και σε όλα.
Σταματήστε να μας καταστρέφετε.
ΠΟΝΑΜΕ και δεν μιλάμε !!!
Υπομένουμε και περιμένουμε ΕΣΑΣ που έχετε την θέληση να μας πάτε
στο επόμενο βήμα, που αφήνετε τα μαγαζιά σας και τρέχετε για ΕΜΑΣ.
Και μην ξεχνάτε πως ο συνδικαλιστής είναι ο εκπρόσωπος και η
φωνή μας απέναντι στην εξουσία που παλεύουμε για το δίκιο μας, και όχι η εξουσία.
Κλείνοντας λυπάμαι και ντρέπομαι που αξιόλογα άτομα δεν θα είναι
στην νέα πιθανή μορφή σωτηρίας του κλάδου μου ( σύμφωνα με αυτά που ακούγονται τις τελευταίες ώρες ) ΑΝ κάποτε αυτή καταφέρει και βρει
το δρόμο της μέσα από τα τεράστια αγκάθια που υπάρχουν, αποκλειστικά από εμάς τους
ίδιους !!!!
Σταύρος Γεωργίου
Σας άρεσε αυτό που διαβάσατε στο blog μου ? δώστε την απάντηση σας παρακάτω